"Als kind wil je dat je ouders gelukkig zijn" | Anne

Bij sommige gezinnen verloopt het vlotjes, bij anderen iets moeilijker. Anne en haar zus trokken het huis uit door de slechte band met hun stiefpapa. ‘Hij wou altijd beslissingen maken in onze plaats’, zegt ze.

Twaalf jaar. Zo oud is Anne wanneer haar ouders willen scheiden. ‘Daar had ik op dat moment geen probleem mee’, zegt ze. ‘Mijn ouders hadden vaak ruzie. Uiteindelijk wil je als kind gewoon dat ze gelukkig zijn.’

Al snel kregen haar ouders een nieuwe partner. ‘Papa leerde Linda kennen via het werk. Met haar konden mijn zus en ik meteen goed opschieten. Mama’s nieuwe vriend? Dat is een ander verhaal. Met hem verliep het moeilijker. Hij deed alsof hij zomaar beslissingen in onze plaats kon maken.’

Stiefpapa versus kinderen

‘Mama koos altijd de kant van mijn stiefpapa. Daarnaast dronk hij alcohol alsof het water was. Dat maakte het er voor ons niet makkelijker op. Wanneer het weer eens uit de hand liep, belden we naar de politie. Vaak ving papa ons dan op. Daar kwamen we even op adem. Wanneer hij stierf, verdween ons toevluchtsoord.’

‘Mijn zus en ik leefden eigenlijk op onze kamer om onze stiefpapa te vermijden. Na twee jaar zette hij onze mama voor een dilemma: het was hij of ons. Wij hebben jammer genoeg de strijd verloren. Zo moesten mijn zus en ik op zoek gaan naar een nieuwe thuis.’

Communicatie is key

Volgens Anne duiken bij veel samengestelde gezinnen gelijkaardige problemen op. ‘Stiefouders denken vaak dat ze meteen een grote rol spelen in het leven van hun stiefkinderen. Maar de kinderen denken daar anders over. Dat zorgt soms voor frustraties en ruzies.’

Vooral communicatie en geduld zijn daarbij belangrijk. ‘Het vraagt tijd om elkaar te leren kennen. Als je met een vreemde gaat samenwonen kan je ook niet verwachten dat alles meteen goed loopt.’ Maar daar kreeg Anne zelf nooit de kans toe.

Toch heeft ze nooit iets tegen de relatie tussen haar mama en stiefpapa gehad. ‘Je moet altijd rekening houden met het geluk van je ouders. Maar dat wil niet zeggen dat ik achter de beslissing sta van mijn mama om haar vriend boven ons te kiezen.’ Ondertussen heeft Anne de strijdbijl begraven en gaat ze af en toe op bezoek bij haar mama.

Gelukkig gezin stichten

Door de scheiding van haar ouders en alles die erbij kwam kijken heeft Anne moeite om iemand toe te laten in haar leven. ‘Ik ben bang om zelf terecht te komen in een zieke relatie’, zegt ze.

Nochtans schrikt de liefde haar allesbehalve af. ‘Ik sta te popelen om een gezin te stichten waarin iedereen een stukje geluk met zich meedraagt. Daarbij wil ik zeker niet afwijken van bepaalde normen en waarden. Ik heb sterke ideeën over wat kan en wat niet kan in een gezin.’

'Eén ding weet Anne zeker: ‘Mijn eigen gezinsleven zal er totaal anders uitzien.’

^{Foto: Blake Moulton Auteur: Emily Nees}