"Ik ben ook maar een mens die het verdient om niet ziek te worden" | Robyn (22)

Ik volg twee dagen per week therapie in het ziekenhuis. Ik kreeg mijn vaccin, zodat ik de behandelingen kon blijven volgen.

In het begin twijfelde ik. School en therapie verlopen niet zoals normaal. Het hielp me om aan de toekomst te denken en hoe die anders kan zijn. Dat heeft me overtuigd om me te laten vaccineren.

Door vragen te stellen en te reflecteren besloot ik om het toch te nemen. Vooral omdat je ook je medemens helpt. Vooral dat hielp mij. Ik zie hoeveel mensen terug willen naar een normaal leven.

Ik twijfelde ook omdat ik vroeger een lange tijd de zin van het leven niet meer zag. 'Verdient' iemand die bijvoorbeeld werkt of grote levensplannen heeft het niet om eerst gevaccineerd te worden?

Dan ben ik tot het besef gekomen dat ik ook maar een mens ben en dat ik het ook verdien om niet ziek te worden.

Ik had zelf weinig vragen, maar ik kreeg wel de ruimte om vragen te stellen. Ik wou weten welk vaccin ik zou krijgen. Ik vind het fijn om de bijwerkingen te kennen die anderen ervaren hebben. Toen ik van anderen hoorde wat hun bijwerkingen waren en hoe zij het vaccin ervaren hebben was ik al wat gerustgesteld.

Het ziekenhuis organiseerde ook een informatiegesprek. Zo vertelden ze mij dat de kans op gevaarlijke bijwerkingen klein was, omdat ik bijvoorbeeld geen bloedverdunners neem of niet zwanger ben.

Ik vind persoonlijk dat het echt vlot ging. Ik wist hoe het ging verlopen, waar ik moest zijn enzo. Het was dus goed georganiseerd en dat gaf mij rust.

De dagen nadien had ik alleen een stijve arm, verder niets. Mensen die ik ken hadden meer last van het vaccin zoals het warm en koud hebben, koorts,...